"Het leven zoals het is: op den buiten..."

De log van vandaag staat helemaal in het teken van beestjes. Ik hou van beestjes, groot en klein, en ik was dan ook blij dat onze 'buren' weer in hun wei stonden. Eén van de dames is nu een trotse moeder en haar zoon is al even nieuwsgierig en knuffelig als zij is. Is hij niet schattig? Hij is nog maar een paar maanden oud en zo te zien is het een gezonde jonge hengst. Toen ze juist in de wei stonden bleef hij veilig dicht bij zijn mama, maar nu wandelt hij vrolijk rond en gaat hij op ontdekkingstocht. De oma, die vorig jaar ook in de wei achter ons huis stond, staat nu in de aangrenzende wei, dus ook in de buurt.

Today's post is all about creatures. I love creatures, great and small, and I was happy to see one of our neighbors moving back into her meadow again. She's a proud mother now and her son is just as curious and cuddly as she is. Isn't he cute? He's only a few months old and he's quite a happy fellow. When they had just moved into their meadow, he stayed close to his mom, but now, he likes to wander around and discover everything. The grandmother, who was in the meadow last year too, is in the adjoining field, so still close by.

Nu wat andere beestjes, in de garage deze keer, niet in de wei (hoewel ik ze in de wei leuker had gevonden!). Dit is namelijk wat ik tussen mijn vuile handdoeken vond... Ik had de handdoeken vorige week op de grond naast de wasmachine gegooid, net voor het noodweer uitbrak en ik wilde ze gisteren wassen (tsja, ik ben een slechte huisvrouw ;o) ) toen ik, verstopt in de handdoeken, een hele muizenfamilie vond. Ik denk dat ze met de regen en storm naar binnen zijn gekomen en hadden besloten te blijven. Dat hoort erbij zeker, als je 'op den buiten' woont...

Now, some other creatures, this time not in the field but in my garage (although I do prefer them in the field!). This is what I found, hidden in my dirty towels... I had thrown the towels on the ground next to the washing machine last week, just before the storm and rain and I wanted to wash them yesterday (oops, I'm a terrible housewife ;o) ) when I found a whole family of mice hidden inside them. I think they came in, hiding from the bad weather, and decided to stay. I guess that's not unusual when you live in the country...

Na de eerste schrik besloot ik de kleintjes op een oude handdoek te leggen, vlakbij waar ik ze had gevonden. Ze beefden van angst en piepten om hun mama, en ik kon het niet over m'n hart verkrijgen ze zomaar buiten te zetten, waar de mamamuis ze niet zou vinden en ze dood zouden gaan van honger, kou of een voorbijwandelende kat.
Een kleine zoektocht op internet bevestigde overigens mijn vermoeden dat het spitsmuizen zijn - maar de naam is verwarrend, want het zijn geen knaagdieren en ze zijn eerder verwant aan de mol dan aan muizen.

After the first shock, I decided to put the little ones on an old towel, close to where I found them. They were trembling with fear and calling for their mother, and I couldn't bear to put them outside, where the mother would not find them, and where the baby mice would just die of hunger, cold, or a cat passing by.
I looked them up on the internet and found they're shrew mice - but the name is confusing, since they're no rodents, and more related to moles then to mice.

De 4e baby had zich verstopt onder de wasmachine. Het deed me denken aan kleine kinderen, die verstoppertje spelen. Ze steken hun hoofd onder een deken of kussen, waarbij de rest van hun lichaam zichtbaar blijft, en veronderstellen dan dat ze heel goed verstopt zijn :o)

The 4th of the babies was hiding away under the washing machine. It reminded me of little children, playing hide and seek. They tend to stick their heads under a blanket or pillow, still showing the rest of their bodies, and assume they can't be found :o)

Nadat ik broer (of zus) nummer 4 ook op de handdoek had gezet verscheen ineens de moeder. De kleintjes grepen haar achterste vast en trippel trippel, daar gingen ze, als een kleine karavaan, naar een veiliger plaats. Ik heb meestal het reactievermogen van een kiwi (om het in Philippe zijn woorden te zeggen), maar deze keer had ik snel mijn gsm gegrepen en een foto gemaakt. Hier rennen ze achterlangs de wasmachine. Ik weet niet precies waar ze naartoe zijn gegaan. Ik denk naar buiten, want dat is beter voor hen (en voor mij!), aangezien ze daar meer voedsel vinden. Op de foto zie je trouwens maar 4 baby's, maar ik vond later nog een 5e. Ik heb hem op dezelfde plaats gezet en een half uurtje later kwam moedermuis op het gepiep af en werd ook de verloren zoon in veiligheid gebracht.

After I had put the 4th brother (or sister) on the towel as well, all of a sudden the mother appeared. The little ones grabbed on to her back and off they ran, like a small caravan, to a safer place. I usually have the reflexes of a kiwi fruit (to put it in Philippe's words), but this time I was fast enough to grab my cell phone and take a picture. Here they are, behind my washing machine. I'm not sure where they went. I think outside, which would be much better for them (and for me!), since they will find more food there. There are only 4 babies in the picture, but I found a 5th one later. I put it in the same place and about half an hour later, I saw the mother again when she picked up her lost child.

En dan hebben we natuurlijk nog het pluizige grijze 'ding', dat mij altijd gezelschap houdt. Hij heeft weer nieuwe medicatie. De struviet was teruggekomen en hij heeft een aangepast dieet. Daarbij heeft hij ook nog altijd last van zijn neusje. Hij heeft nu sinds een tijdje Vicks Vaporub voor katten. Ik moet het in zijn oren wrijven (de enige plaats waar een kat geen haar heeft!) en het helpt hem om vrijer te ademen. Gevolg is wel dat hij ruikt naar een mega Mentos :o) Buiten dat is hij nog even lui als altijd. Je moet niet denken dat hij moeite doet om de vlieg te vangen, hij wacht gewoon af tot de vlieg binnen poot-bereik komt ;o)

Fijne dag!

Now for the fluffy grey creature, that's always keeping me company. He has some new medication again. He suffered from struvite again and has a adjusted diet. Along with that, he's still suffering from his nose. He has had Vicks Vaporub for cats for quite some time now. I have to rub it in his ears (the only hair free spot!) and it helpes to clear his airways. He does smell like a huge Mentos sweet, which is quite funny :o) Besides all that, he's still as lazy as always. Don't think he's making any attempt to catch the fly, I think he's waiting untill it will come into reach ;o)

Have a nice day!