De schrik te pakken...

Nu dat het plafond in onze woonkamer - eindelijk - gemaakt is na de lekkage van onze badkamer, konden we eindelijk aan de slag met het schilderen van de muren. Ik nodigde Mams een weekendje uit, want wij vormen een goed team, en samen is het saaie schilderwerk altijd ineens veel leuker om te doen!

Now that the ceiling in our living room is - finally - restored from the leakage from our bathroom, I invited Mams over for the weekend to paint our living room walls. We are a great team and working together makes this dull chore so much more fun!

De muren waren geschilderd in een 'prachtig' jaren '60 roze dat dankzij de verbouwingen afgewisseld werd met stucwerk en een gipsplaten muur. Ondanks dat ik elke week het huis grondig poets, bleef het altijd een vieze indruk geven. Je kunt je dan ook wel voorstellen dat ik enorm blij ben dat de muren eindelijk het gewenste mango-yoghurtkleurtje hebben!

Our living room walls were still a 'lovely' shade of 60's pink, thanks to the renovations alternated with stucco and drywall. Eventhough I clean my house thoroughly each week, it always looked dirty. You can't imagine how happy I am that the walls are finally painted in this lovely mango-yogurt shade!

De haard moet nog gebeuren, maar dat is niet zoveel werk. Ik wil de stenen dezelfde kleur geven als de muren en de schouw word dieprood. Ik hou wel van die 'ouderwetse' kleurencombinatie.

The fireplace still needs to be done, but that's not too much work. I'm planning on painting the bricks the same color as the walls and the chimney will be painted deep red. I like that kind of 'oldfashioned' color combinations.

Maar mijn blijdschap over onze frisse woonkamer maakte snel plaats voor angst en woede, toen ik donderdagochtend ons woonkamerraam open zag staan. Ik riep meteen Philippe, wetende dat hij dit niet had open gedaan, laat staan open gelaten, maar dat wil je op dat moment nog niet beseffen. Het drong pas echt door wat er gebeurd was toen ik mijn handtas net buiten het raam op de grond zag liggen...

But my happiness over our almost finished living room gave room for fright and anger as on Thursday morning I found the living room window open. I called Philippe, knowing but not yet accepting, that he didn't forget to close it, but that someone else had came in. I only realised it when I found my handbag lying outside the window...

Philippe zijn auto en allebei onze portefeuillees waren weg en we belden meteen de politie. Die heeft ons verhoord en een buurtonderzoek gedaan en de Technische Recherche heeft een uitgebreid sporenonderzoek gedaan naar voet- en vingerafdrukken. De agenten vertelden ons dat het de inbrekers echt om de auto te doen is geweest, want dit model (een zwarte Alfa Romeo Guilietta) ziet er snel en mooi uit en is ideaal om volgende inbraken mee te plegen. Ze hadden een gat geboord door het houtwerk van het raam (juist ja, het was pas geschilderd, grrr!) en hebben met een hark, die ze bij de buren in de schuur hadden gevonden, de hendel naar beneden geduwd. Ze zijn waarschijnlijk maar een minuut of 2 binnen geweest. Wij lagen boven te slapen en hebben niks gehoord.

We found Philippes car and both our wallets missing and we immediately called the police. They interrogated us and did a neighbourhood surevey and the CSI-officer investigated our home and garden for foot- and fingerprints. They told us the burglars probably specificly choose our car (a black Alfa Romeo Guilietta) for it's look and speed, so they could use it for future burglaries. They had drilled a hole in our window frame (yes, recently painted, grrrr!) and pushed down the handle with a gardening tool, they took from our neighbour's shed. They probably were just a minute or two inside. We were asleep and we've heard nothing at all. 

Thijsje lag op zijn kussentje in de woonkamer. Hij was gelukkig ongedeerd. Ik vermoed dat hij wel is wakker geworden van de inbrekers, maar dat ze zo snel weer buiten waren, dat hij niet eens de tijd heeft gehad om op te staan en te gaan kijken. Omdat het raam open bleef staan, sprong de verwarming op en Thijsje is heerlijk tegen de CV terug in slaap gevallen. Gelukkig is hij niet ontsnapt, want hij kon zo buiten!

Thijsje, who was sleeping on his pillow in the living room, was unhurt. I think he did wake up, but before he could take a look, the burglars had already left. Because the burglars left the window open, our central heating turned on, and Thijsje continued sleeping next to the heating. I'm glad he didn't escape!

Philippe zijn portefeuille is teruggevonden door een vrachtwagenchauffeur, die een 25-tal km van hier in de file stond. Hij zag de portefeuille liggen, is uitgestapt en heeft ons meteen gebeld (onthou om altijd een naamkaartje in je portemonnee te bewaren!). Alleen zijn geld, tankkaart en identiteitskaart waren gestolen, de rest, zelfs zijn rijbewijs en bankkaarten, zat er nog in. We hebben hier in de omgeving gezocht naar mijn portefeuille, want belastend materiaal gooien ze zo snel mogelijk weg, maar we hebben niks gevonden.

Philippe's wallet was found by a truck driver who was stuck in a traffic jam, about 25 km from here. He saw it lying next to the highway, picked it up and called us (therefore always put a business or address card in it!). Only his money, fuel card and his ID-card were stolen, everything else, even his drivers license and bank cards, were still there. We have searched the area for mine, since they probably have thrown it out of the car as soon as possible, but it is nowhere to be found.

We zijn geschrokken en boos, maar gelukkig ongedeerd. We hopen alleen dat de politie de dieven snel vindt, voor ze andere mensen kwaad kunnen doen.

We're shocked and angry, but luckily not hurt. We're just hoping that the police will catch these people before they can do harm to others.