'In de troonzaal...'

'Wij hebben voor jou de troonzaal gereserveerd', zei Dirk, toen ik op 7 september (jeetje, wat gaat de tijd  snel) aankwam bij De Potterije in Lokeren. Of ik het zag zitten om hier 3 dagen lang, tijdens de Open Dagen, mijn stoffen en quilts te laten zien, mijn patronen te verkopen en veel, heel veel enthousiaste quiltsters te ontmoeten. Daar kon ik maar één antwoord op geven: AB-SO-LUUT! ;o)

'We have reserved the throne hall for you', Dirk said, when I arrived September 7 (time flies!) at De Potterije in Lokeren. Was I willing to spend 3 days here, during the Open Door Days, to show my fabric and quilts, sell my patterns and meet many, many enthousiastic quilters? I could only give one answer: AB-SO-LUTELY! ;o)

Marleen en Dirk hadden vorig jaar 3 hele fijne Open Dagen georganiseerd, dus de verwachtingen voor dit jaar waren hooggespannen. In 2016 keken ze er met een blij gevoel op terug, maar wisten ze niet hoe ze dat nog beter moesten en konden doen. Maar met zoveel enthousiasme en plezier als zij erin steken, kon het gewoon niet mis gaan.

Marleen and Dirk organised 3 perfect Open Door Days last year, so people had high expectations! But they were a bit worried if they could live up to it this year. But with as much enthousiasm and love they put into it, it just couldn't go wrong.

Onze quilts kwamen prachtig tot hun recht in de woonkamer, met de statige deuren, hoge versierde plafonds, kroonluchters en schitterende schouw. Er waren zelfs dames die enkel nog fluisterden, omdat ze zo onder de indruk waren van al het moois dat er te zien was! :o)
Naast de woonkamer, in de veranda, was er een caféetje ingericht, waar iedereen even kon bijkomen van al het moois dat er te zien was en kon genieten van gratis koffie, thee, cava en héél véél lekkere koekjes, vers gemaakt door Petra.

Our quilts showed beautifully in the living room, with majestic doors, high decorated ceilings, chandeliers and a beautiful mantelpiece. Some ladies entered the room whispering, because they were so impressed by the beauty of the setting and the quilts! ;o)
Next to the living, in the sunroom, there was a small café, where everyone could sit down and enjoy free coffee, tea and champagne, and many delicious cookies, freshly made by Petra every day.

In de keuken, de gang en boven waren er prachtige quilts te zien, onder meer van Blanche Vandebroek. Als je van traditionele quilts houdt, dan kon je hier uren rondkijken!

In the kitchen, hallway and upstairs, there were beautiful quilts on display, among which some by Blanche Vandebroek. If you like traditional quilts, you could spend hours watching them all!

En natuurlijk kon je ook in de winkel terecht voor prachtige stoffen en materialen, zodat je alle inspiratie kon omzetten in praktijk. Binnenkort is trouwens ook onze nieuwe collectie 'Modern Traditions' hier te vinden en we gaan ook een workshop 'Carousel' organiseren. Hou zeker onze nieuwsbrief en natuurlijk die van De Potterije in de gaten voor meer info!

And of course, the shop offered many beautiful fabrics and materials to turn all this inspiration into practice. Soon, our new collection, 'Modern Traditions', will be available here as well and we are also planning on organising a Carousel class. Keep an eye on our newsletter and of course De Potterije's, to not miss anything!

Na een heel weekend genieten in Lokeren, stond er afgelopen weekend een reisje naar de Elzas op het programma. Maar daarover een andere keer meer!

After a wonderful weekend in Lokeren, we planned a trip to the Alsace last weekend. But more about that later!

Jefke...

Dat er veel beestjes wonen, bij ons op 't Hemeldonk, dat is geen verrassing. Paarden voor en achter ons huis, een eekhoorn in de hazelaar en fazanten die van de wei achter ons huis voorbij waggelen op weg naar Bob, aan de overkant van de straat,...
Er zitten ook een heleboel poezen. De twee Monsters bij ons binnen natuurlijk, maar in elke tuin en wei woont er wel een. Zo is er Choco, van de overbuurvrouw, 'Strikje' (geen idee van wie die is, maar hij heeft een vlekje in de vorm van een vlinderdasje, zo lief!), Thijsje II van onze buren (hij lijkt op ons Thijsje) en nog een dikke rosse, van verderop in de straat.

If you're a follower of our blog, you know that many animals live here at 't Hemeldonk. Horses in the fields in front of and behind our house, a squirrel in the hazel tree and pheasants who walk past our house to Bob's field across the street,...
There also live many cats here. Our two Monsters of course, but there's also Choco, our neighbour's cat from across the street, 'Strikje' (which means 'bow tie', because he has a spot just under his chin which looks like a bow tie), Thijsje II who is our neighbour's cat and looks just like our Thijse, and a huge red cat who lives at the end of the street.

Toen we terugkwamen van vakantie zat er ineens een poezel op onze oprit. Een kleine zwart-bruine, die altijd boos kijkt, maar eigenlijk niets liever doet dan knuffelen. En eenmaal dat hij ontdekt had dat wij ook graag knuffelden, was hij niet meer weg te slaan. Hij zat braaf voor de deur te wachten tot wij naar het werk vertrokken en 's avonds weer thuis kwamen, om aaitjes in ontvangst te nemen. En slapen? Dat ging prima naast de voordeur, in de pot van de olijfboom!

When we came home from our holiday, there was a kitty on our driveway. A small black and brown cat, who always looks angry, but wants nothing but to cuddle. And once he discovered we like to pet him too, he wouldn't go away anymore. He was waiting on the driveway for us to go to and return home from work, so we could cuddle him even more. And sleeping? Well, what's better to sleep in then the olive tree basket!

We hadden hem wel eens zien wandelen, in de weilanden, maar van wie hij was? Geen idee...
Intussen zat hij al 3 weken bij ons en noemden we hem Jefke, dat past er helemaal bij! Na wat rondvraag bij de buren (samen met Jef zelf, want waar wij gaan, gaat hij ook) bleek dat hij al zeker een jaar of 6 in de buurt rondwandelt, maar niemand wist van wie hij was. Dan maar naar de dierenarts...

We had seen him walk in the fields, but where did he come from? We didn't know...
In the meanwhile, he lived on our driveway for already 3 weeks and we called him Jefke. After asking our neighbours (along with Jef himself, because where we go, he goes) we discovered he was living in our neighbourhood for about 6 years, but nobody knew who he belonged to. So we went to the vet...

Na onderzoek door de dierenarts (hij feliciteerde mij met de nieuwe aanwinst, maar ik antwoordde dat hij niet mij, maar Jef moest feliciteren, omdat híj óns gevonden had en niet omgekeerd) bleek Jef helemaal in orde te zijn, niet gechipt en... een dame! Oeps! Nou ja, het blijft lekker Jefke hoor. Wij vinden het prima en zij ook ;o)

After the vet examined him (he congratulated me with the cute new friend I found, but I told him he had to congratulate Jef, because he picked us!), Jef seemed to be in perfect condition, not chipped and... a lady! Oops! Well, we still call her Jefke. We like it and Jef already listens to it as her name ;o)

Intussen is ze al helemaal ingeburgerd. Ze komt niet binnen, want dat is ze ook niet gewend, al is ze wel nieuwsgierig wat er allemaal achter die witte deur zit. Verder gaat ze enkel nog voor een ochtend- en avondwandelingetje van de oprit weg en heeft ze haar eigen huisje gekregen, naast de voordeur (al slaapt ze - 'typisch poezel' - toch nog liever in de bloempot).
We hebben sinds we hier wonen al heel wat 'beestige' verrassingen gehad toen we terugkwamen van onze vakanties: een 1,5 meter hoog kraaiennest op onze zolder en een wespennest in de spouwmuur, maar Jefke, dat is toch wel de leukste!

In the meanwhile, Jef really feels at home with us. She lives outside, but she's always been an outdoor cat, so that's no problem, but she is curious to find out what's behind the white door. She only leaves our driveway for her daily morning and evening walk and she has her own little villa, next to our front door. She does prefer to sleep - very cat like - in the olive tree basket ;o)
Since we moved here, we had quite some surprises when we arrived home from our holidays: a 1,5 meter high crow nest on our attic and a wasp nest in our cavity wall, but Jef definitely is the best surprise so far!

Er even tussenuit... (4)

Ondanks dat het heerlijk zonnig is, merk je dat het echt al herfst aan het worden is. Maar we genieten lekker nog na van heel veel Franse zomer. In 'ons' kasteel hebben we alvast weer een bijpassende vlag gehesen ;o) Ga je mee?

Despite we have really sunny weather, Autumn is setting in. But we recall the warm, French Summer. We already hoisted a suitable flag in 'our' castle ;o) Are you coming with us?

Na een heerlijke week aan de Côte d'Azur, vertrokken we richting Provence. Onderweg stopten we bij Mornas. Al verschillende jaren rijden we over de Autoroute du Soleil langs Mornas, een leuk dorpje, waar een middeleeuws fort hoog boven de snelweg uittorent en deze keer stopten we om er een kijkje te nemen. Vanaf de rots heb je een prachtig uitzicht over de Rhonevallei!

After a wonderful week at the French Riviera, we travelled on to the Provence. On our way, we stopped at Mornas. We passed here several times, on the Autoroute du Soleil, and admired the medieval fortress which rises high above the road. This time we stopped to take a look. From the fortress we had amazing views over the Rhone valley!

Daarna was het tijd om door te rijden naar Vaison-la-Romaine. 

Then it was time to continue our trip to Vaison-la-Romaine. 

Ook hier niks nieuws voor ons, want we komen er al jaren. Maar dat is juist fijn. Geen druk om veel dingen te 'moeten' zien. Gewoon rustig aan. Hebben we zin om iets te gaan doen, dan gaan we iets doen en hebben we geen zin, dan genieten we gewoon op een terrasje van de zon!

Not much new there to discover, since we have been here several times before. But that's the thing I love about it: we don't feel like we 'must' see as many things as possible. Instead, we just relax and if we feel like going somewhere, we do so, and if we don't, we enjoy the sunshine and a good glass of wine!

Terwijl Philippe nog even snel onder de douche sprong na een fietstochtje, wandelde ik alvast naar het dorp. Op een bankje op het plein begon een lieve dame gezellig met me te babbelen. Madame Suzanne was 94 jaar, geboren op 4 juli duizend-negenhonderd-drieëntwintig, zoals ze het in het Frans zo mooi zei, nadruk leggend op elke lettergreep :o)

While Philippe was taking a shower after a bike ride, I walked to the village. While sitting on a bench at the square, a lovely lady started talking with me. Madame Suzanne was 94 years old, born on July 4, thousand-ninehundred-twenty-three, as they say in French, stressing every syllable :o)

Ze hield van verse groenten, voorbijgangers die 'bonjour' zeggen en de Provence (want elke regio, waar ook ter wereld, heeft zijn eigen charmes en zijn eigen klimaat, maar in de Provence hadden ze toch wel van alles het beste ;o) ). Ze hield niet van politici, suiker ("De Amerikaanse soldaten die in 1944 Frankrijk kwamen bevrijden, weet u, waren allemaal dik, want ze aten alleen maar hamburgers en dronken liters cola. Oh la la! Daar zit héél véél suiker in, hè juffrouw!") en ruimtevaart (want wat in hemelsnaam moeten de mensen in de ruimte doen als ze de problemen op aarde nog niet kunnen oplossen??).

:o)

She loved fresh vegetables, passers-by who say 'bonjour' and the Provence (because every region, everywhere in the world, has its charms and climate, but the Provence has the best of all ;o) ). She didn't like politicians, sugar ("the American soldiers who came to liberate France in 1944, you know, were all fat, because they ate nothing but hamburgers and drank liters of cola. Oh la la! That contains A LOT of sugur, you know, miss!") and space traveling (because what on earth would people do in space when they can't even solve the problems we face on earth??).

:o)

Natuurlijk fietsten we ook dit jaar weer de Mont Ventoux op. Bradley Wiggins was tegelijk met ons onderweg, maar hij deed er 'iets' minder lang over dan ik. Nou ja, hij had vast ook meer dan 210 km getraind dit jaar... Nou ja, zolang ik zonder afstappen boven geraak, maakt de tijd waarin ik dat doe mij niet zo veel uit. Het is 2,5 uur 'gedachten uit en gaan'. Heerlijk! En dan genieten van het uitzicht boven, dat is het meer dan waard. 

Of course, to (almost) annual tradition, we climbed the Mont Ventoux. Alongside Bradley Wiggins, who did cycle just a little bit faster then I did ;o) But, I guess he did train more then the 210 km I did this year... Well, I don't really care about how fast slow I go, as long as I reach the top without stopping. I turn off my thoughts for about 2,5 hours and just pedal! I love it! And the view from the top is more than worth it!

Volgende keer nog wat sfeerplaatjes van de Provence :o)

Next time, some more images from the Provence :o)