Spelletjes spelen...

Toen ik klein was, was ik dol op spelletjes spelen. Ik verveelde me niet snel. Als er even geen spelletjes of kleurpotloden in de buurt waren, bedacht ik zelf spelletjes. Ik weet nog dat Mams, als ik ziek was, een bedje maakte voor me, op de bank. Onze bank had een heleboel kleuren en prints en ik zocht naar patronen die zich herhaalden, naar grappige afbeeldingen (ik weet nog dat ik een soort Maya-figuurtje had gevonden, al denk ik dat de makers van de stof dat niet zo bedoeld hadden), en veel meer.

As a little girl I loved playing games. I didn't get bored easily. If there were no games or drawing pencils around, I thought of games to play. I remember when I was ill, my mother layed me on our multicolored couch to rest. I looked at the colors and designs, trying to find a repeating pattern, a funny design (I discoverd one pattern looking a lot like a Maya figure, though I don't think it was intended to look like that), and much more.

Terwijl ik aan mijn piramidequilt werk, komen veel van deze herinneringen naar boven. Ik weet zeker dat, als ik nog klein zou zijn en ik zou onder deze quilt liggen, dat ik op zoek zou gaan naar de mooiste en de lelijkste piramide, naar stoffen die verschillende keren voorkomen en misschien zou ik zelfs tellen hoeveel verschillende stoffen er in de quilt gebruikt zijn.

Working on my pyramid quilt brings back many memories like that. I'm sure that, if I was still a little girl, and I would lay under this quilt, I would look for the loveliest and the ugliest pyramid, for repeating prints, maybe even count the different fabrics that are used in this quilt.

Ik denk dat deze quilt niet alleen een quilt is van herinneringen, maar ook een quilt van de toekomst. Want wie weet is er ooit iemand die met deze quilt speelt: die op zijn of haar beurt de mooiste piramide kiest, die voorzichtig met zijn of haar vinger de quiltlijnen volgt en probeert de 'route' niet kwijt te raken, die de heks van Debbie Mumm zoekt, en dat mij doet terugdenken aan toen ik nog een klein meisje was...

So I guess instead of just a quilt of memories, this also is a quilt of the future. Because who knows, maybe one day someone will play with this quilt: choosing his or her favorite colored pyramid, chasing quilting patterns with his or her finger, trying not to loose track, looking for the Debbie Mumm witch and reminding me of myself, when I was a little girl...