Speldenkussen...

Soms heb ik ineens een idee voor een nieuw project, en dan wil ik er ook zo snel mogelijk aan beginnen. Dit was ook het geval mijn mijn nieuwste ontwerp: een speldenkussen.

Sometimes an idea for a new project pops in my mind and I have to start working on it immediately. This was the case with my latest idea: a pincushion.

Eenmaal dat ik Mams had uitgelegd wat ik wilde maken, besloot ze meteen om gezellig met mij mee te doen en er ook een te maken. We kozen de stoffen uit: Mams antiekerige kleuren, die ik trouwens enorm leuk vind!, en ik koos voor gezellige roze en groene stoffen. De speldenkussens gingen we versieren met een geappliceerde bloem en wat knopen.

Once I told Mams about my idea for the pincushion, she immediately decided to make one herself too. We choose fabrics, Mams some antique prints, which I absolutely love!, and I choose some cute pink and green. We would decorate the pincushion with an appliquéd flower and some buttons.

Het plan was om het speldenkussen te maken als ik bij Mams was, want dan kon ik de naaimachine gebruiken. Ondanks dat naaimachines en ik niet samengaan, leek mij dit de beste methode. Mams kan beter overweg met de naaimachine, dus kon zij me helpen.

I planned to work on the pincushion with Mams, because then I could sew by machine. Eventhough sewing machines and I don't seem to get along, I thought this would be the best method to make the pincushion I designed. Mams is a more experienced sewer than I am, so she could help me.

We begonnen met de hand, want dat vinden we allebei het fijnst werken, en het eerste deel werd gemaakt tijdens een kop thee (en natuurlijk een heleboel gezellig gebabbel!)

We started sewing by hand, since this is the method we both prefer, and the first part was sewn during a cup of tea (and of course a lot of chatting!).

's Avonds appliceerden we de bloemen en maakten we de omslag voor het speldenkussen af. Mams en ik wonen ruim 100 km van elkaar en we zien elkaar maar eens per maand of per 2 maanden, dus het is altijd leuk om gewoon gezellig te zitten en te babbelen. Maar, omdat we allebei niet kunnen stilzitten, was dit eigenlijk een perfect werkje om ondertussen mee bezig te zijn. En zo kwam het dat we toch alles met de hand hebben genaaid. De naaimachine kwam niet eens meer ter sprake ;o)

In the evening we appliquéd the flower and finished the cover of the pincushion. Mams and I live over 100 km's apart, and we only see each other once every 1 or 2 months, so it's always nice to just sit down and talk. And since we both can't just sit-and-do-nothing, this little project was just perfect to work on. And so it came that the whole project was finished by hand. We never even mentioned the sewing machine ;o)

Ondertussen was Rick met de Lego aan het spelen. Hij had een documentaire gezien op Discovery Channel, iets over futuristische auto's, en hij was druk bezig om zijn eigen Lego-versies daarvan te bouwen. En hij maakt niet zomaar een auto hoor, nee nee, hij houdt zelfs rekening met de downforce en andere belangrijke zaken. Tsja, je wilt immers niet dat je Lego-auto in een bocht zijn grip verliest en gelanceerd wordt, toch? :o)

In the meantime, Rick was playing with his Lego. He had seen a documentary about futuristic cars on the Discovery Channel and he made his own Lego versions of the cars. And he doesn't build 'just a car', he's very clever and thinks of wings for downforce and other important things. You wouldn't want your Lego car to be launched while in a turn, now would you? :o)

Op Paasochtend, voor het eieren rapen, gingen we verder aan onze speldenkussens. Na mijn vorige speldenkussenervaring, was ik een beetje bang dat ik het niet netjes zou krijgen. Maar een vierkantje naaien bleek veel gemakkelijker te zijn dan een rondje. Oef!

On Easter morning, before the Egg hunt, we continued working on the pincushions. Ever since my last pincushion-experience, I was a bit afraid that I wouldn't get it right. But sewing a square turned out to be a lot easier then sewing a circle. Phew!

Voor het opvullen hebben we een synthetische vulling gebruikt. Het is wat rommelig als je ermee bezig bent (als je niet oplet vliegen de vezels naar alle kanten), maar het is zacht, stevig en perfect voor een speldenkussen.

We used synthetic stuffing. It gives a bit of a mess while stuffing the pincushion (fibers everywhere if you're not carefull), but it's soft, sturdy and perfect to use for a pincushion.

Eenmaal dat de speldenkussens opgevuld waren werden de knoopjes toegevoegd en voila... klaar!

After stuffing the pincushions, the buttons were sewn and voila... finished!

We zijn super tevreden met het resultaat en in het echt zien ze er nog veel leuker uit dan op de foto. Het leuke van deze speldenkussens is dat je ze overal mee naartoe kunt nemen, zonder dat je bang moet zijn dat je spelden eruit vallen. Immers, de omslag beschermt ze. Aan de binnenkant van de omslag kun je je je naalden bewaren. Dat vind ik geweldig, want ik ben er heel goed in om mijn naalden ergens in de vulling van mijn speldenkussen kwijt te raken. Ik zou natuurlijk mezelf kunnen aanleren om ze niet zo diep in het kussen te steken, of om er altijd een draadje aan te laten hangen zodat ik ze weer kan terugvinden. Maar dit is een veel makkelijkere (en leukere!) oplossing. Nu zal ik mijn naalden niet snel meer kwijtraken! ;o)

We totally love the result, really they're even cuter in real life. The nice thing about the pincushions is, that you can bring them everywhere you go, without fearing you will loose your pins, because they're covered with the flap. Inside the flap you can keep your needles. I especially love that part, since I always manage to loose my needles somewhere inside my pincushion. I probably could teach myself to not push them all the way down into my pincushion, or to always leave a thread in the needle, so I can find it back. But this is and easier (and prettier!) solution. No way I will loose my needles with this one! ;o)

De speldenkussens waren juist op tijd klaar, voor het eieren zoeken. Er zijn geen 'gelovigen' meer in onze familie, maar het eieren zoeken blijft favoriet. Elk jaar verstop ik de eieren (ik ben de opper-verstopper) en Rick vind het geweldig om ze allemaal te zoeken. Ik had er 70 (echte en chocolade) verstopt, dus je kunt je voorstellen dat hij het geweldig vond.

Fijne Paasmaandag!

The pincushions were ready just in time for the egg-hunt. There are no 'believers' in our family anymore, but the egg-hunt is still favorite. Each year I hide the eggs (I know the best spots!), and Rick enjoys finding them in the garden. There were 70 (real and choclate) this year, so he had a great time.

Happy Easter Monday!