Op de fiets naar de maan...

Na de afgelopen drukke maanden was het een genot om in de auto te stappen en even ver weg van huis te gaan. Niet alleen om even alles te vergeten en de batterijen weer op te laden... nee, het eigenlijke doel was om de maan op te fietsen. Nou ja, niet echt de maan natuurlijk, maar de 'kale berg', de Mont Ventoux, waarvan de kalkstenen top - waar haast geen enkel plantje op groeit - je doet denken dat je op de maan bent.

After the past busy months, it was a relief to get in the car and drive to a place far from home. Not only to get away and reload the batteries... no, the real goal was to cycle to the moon. Well, not really of course, but the 'bolt mountain', the Mont Ventoux, of which the limestone top - white and almost without vegitation - makes you think you're on the moon.

Je weet misschien nog wel dat we daar vorig jaar ook naartoe zijn geweest en al die trotse fietsers die hun tour toen voltooid hadden gaven me het idee dat ik dat ook absoluut eens wilde meemaken. Geloof me, ik heb het me verschillende keren beklaagd, want ik ben niet echt een sportief type en ik had veel te weinig getraind.

You might remember we also went there last year, and the sight of the event and the proud cyclists made me say I wanted to do that too. Believe me, I did regret I said that several times, because I'm not really a sporty girl, and I got way to little training.

Ik ging dan ook niet voor een nieuw record - dat laat ik over aan de profs op 14 juli - maar ik ben trots dat ik in 2 uur en 46 minuten zonder stoppen ineens tot boven ben geraakt!

I didn't go for a new record - I'll leave that to the pro's on July 14 - but with 2 hours and 46 minutes, I'm really proud I made it all the way to the top!
 

Ik moet daarvoor zeker Philippe bedanken, mijn geweldige coach. Hij fietst veeeeel beter dan ik en hij had het in de helft van de tijd kunnen doen, maar hij heeft zijn sportieve competitiviteit opzij gezet en is heel de tijd bij me gebleven om me eraan te doen denken dat ik onderweg geregeld moest drinken en om me koekjes aan te geven :o) En bedankt ook aan Sporta, om zo'n fantastisch evenement te organiseren!

I must thank Philippe for being such a great coach. He's a real good cyclist and he could have climbed the mountain in at least half the time, but he put his sportive competitiveness aside and stood by me the whole time to remind me to drink and hand over cookies :o) Thanks also to Sporta, to organise yet another great event!

Oh, en natuurlijk hebben we ook wat sight seeing gedaan, maar daarover later meer.

Fijne dag!

Oh, of course we also did some sight seeing, but more about that later.

Have a great day!